มีหลายเรื่องที่โลกดูไม่ยุติธรรม, มีมากมายที่ไม่เป็นดังใจดังหวัง, มีหลายคนที่ยากจะเข้าใจความคิดของเขา, เหตุการณ์ที่ไม่ควรจะเกิดก็เกิด และความพยายามของเรามีไม่น้อยกลับให้ผลตรงกันข้าม เมื่อเหตุการณ์เหล่านี้เกิดขึ้น การพร่ำบ่น ก่นด่า อาจเกิดขึ้นมา ทว่ามันก็ไม่ได้ดีขึ้น.. การขว้างลูกบอลเข้ากำแพง ยิ่งขว้างแรงก็ยิ่งกระเด้งกลับมาแรง เสมือนการที่เราพ่นคำร้าย บ่นด่าออกไป ยิ่งสะท้อนภาวะจิตใจลึก ๆ ให้แย่ลง หลายครั้งเราพยายามที่จะใช้คำพูดประชด สาดใส่ หรือหวังพยายามกรีดแทงบางคน สิ่งที่ได้กลับมาอาจเป็นคำพูดที่แรง ๆ เช่นกัน แม้จะทำให้อีกฝ่ายเสียใจไปได้ แต่ผลลัพธ์ที่ดีก็ไม่เกิดขึ้น และการเสียความรู้สึกก็ก่อเกิดภายใต้จิตใจทั้งสองฝ่าย เผลอ ๆ เป็นผู้พูดเองที่เสียใจมากกว่า หลายคนก็เข้าใจดีว่า เรื่องแย่ ๆ หลายเรื่องมันเกิดจากปัจจัยที่เราควบคุมไม่ได้ การจะพูดอะไรไปมันล้วนไร้ประโยชน์ นิ่ง เฉย อยู่แต่กับตัวเองไปเสียดีกว่า เช่นนี้ก็ดี… แต่ก็มีไม่น้อยที่กลายเป็นว่า ปัจจัยโดยอย่างยิ่งเมื่อเป็นคนอื่น พอเราไม่พูด กลับยิ่งมักง่าย, มองข้าม, หรือเข้
